زندگی مشترک

زندگی مشترک یعنی آدم در زندگیش با یکی دیگه شریک باشه. زندگی هم یعنی همه چیز. اینطوری دیگه واقعا هیچ چیزی شخصی نیست اگرچه شاید بشه یه تعاریفی قرارداد.

گاهی اوقات که وقتمو تلف میکنم، احساس عذاب وجدان میکنم. این دیگه فقط وقت خودم نیست بلکه مال ماست. اون وقت میتونه برای بهتر کردن و پیشبرد زندگیمون مصرف بشه یا حداقل برای با هم بودن. باید بیشتر دقت کنم. (همینطور در مورد سلامتیم، خیلی بیخیال شدم)

پ.ن. درمورد اون قضیه پایینی من فکر میکنم همونطور که بعضیا هم اشاره کرده بودن خوی بچه ها همینه. نه اینکه فینگیل ما تعبیر یا تفسیری بخواد داشته باشه کما اینکه فقط گاهی اوقات ما داریم با هم حرف میزنیم و حواسمون به اون نیست. اینجاست که اون احساس مالکیت و تمامیت طلبیش گل میکنه و میخواد بابا و مامان رو فقط واسه خودش داشته باشه. اونا حق ندارن به کس دیگه ای حتی اون یکی دیگه تعلق داشته باشن. (اون عکسه بیشتر یه سمبل بود، دیگه خیلی فکر برتون نداره ها!)

آدم