سال نو میلادی مبارک!
ما که اجالتا این سال نو رو بیشتر میتونیم حس کنیم. از پارسال دقیق یادم نیست و وقت هم نکردم بهش فکر کنم ولی امسال فکر کنم بیشتر خوش گذشت! جای همه دوستان خالی. شاید مهمترین نقص اینجا همین دوری از دوستان و کمابیش تنهایی باشه. خوشبختانه ما خودمون یک عده ایم دیگه و کمتر از بعضی دوستای دیگه احساس تنهایی میکنیم. خانواده دار بودن شیرینی های زیادی هم داره غیر از سختیش. من که خوشحالم.
بگذریم، اینجا هرچند تعطیلات خیلی کمتر از ایران هست و همچنین شامل روزهای تق و لق اول و آخر تعطیلات نمیشه ولی بازم اون حس رخوت بعد از تعطیلات کار کردن در روز اول رو مشکل میکنه. امیدوارم همین یک روز باشه و با این همه حجم کارهای عقب مونده بتونم به خوبی شروع کنم.
آدم