سیگار!
من فکر میکنم اعتیاد به سیگار بیشتر روحی هست تا جسمی. مثل خیلی از اعتیادهای دیگه ای که متاسفانه در جامعه رواج داره ولی خوب هنوز زشتی و قبح اون مثل مواردی از قبیل سیگار هنوز علنی نشده. خلاصه موارد و احساسات گوناگون و همچنین شرایط خاصی که در مورد سیگار وجود داره، باعث شده که اونو به عنوان یکی از رایج ترین اعتیاد های پذیرفته شده در جامعه در بیاره.
در این مورد خیلی چیزا هست که دوست دارم بگم ولی خوب طبق معمول ترجیح میدم سریع ازش بگذرم که هم خواننده و هم نویسنده علاف نشن! این مطلب رو از این نظر نوشتم که میخواستم بگم توی این مدت تنهایی، چندین بار شدیدا وسوسه شدم که بقول معروف حداقل یه پکی به سیگار بزنم! البته اینو بگم که من قبلا سیگار کشیدم برای مدتی و بعد دیگه ادامه ندادم. واسه همینه که به خودم اجازه دادم تو پاراگراف اول در این مورد افاضات کنم!
خلاصه چندین بار این وسوسه شدیدا اومد سراغم که خودم هم میدونم از کجا ناشی میشد و خوب در واقع برمیگرده به همون احساسات روحی و احساس تمایلات کاذب. ولی خوب هرباره سعی کردم به خودم بگم که اولا آدم حسابی، خودت خوب میدونی که این وسوسه ها یعنی چی و فقط بازی نفس آدمه با خودش (که اگه بتونی حواستو جمع کنی و درست به این بازی نگاه کنی، خیلی جالب و دیدنیه!) و ثانیا وقتی قرار شده سوء استفاده از این فرصت نباشه، یعنی از همه نظر نباشه. خلاصه خوشبختانه دست به این اقدام ناجوانمردانه نزدم!
درضمن این چند روزه تاخیر، اولش از تنبلی ناشی میشد که کمی بعد از پست قبلی، باعث فاصله شد. بعدش هم مهمان خارجی داشتیم که در این چند روزه، طی جلسات و شبه سمیناری که داشتیم و همچنین کمی بازدید از شهر، باعث درگیری شد. و مورد آخر هم این که شبکه در آخر هفته مشکل داشت و غیره!
توی زندگی روزمره همیشه با خودم میگم که نباید برای یک کار، چندین دلیل و بهانه آورد بلکه بهتره همون اول محکم ترینش رو بیان کرد، بعد میشه درصورت نیاز و مطرح شدن سوال، ادامه قضایا رو هم گفت. در غیر اینصورت میشه مثل همین دلیل دیر نوشتن که هر کسی احساس مسکنه طرف فقط یک سری بهانه ردیف کرده!
راستی از لطف همه اونایی که اینجا سری میزنن و مخصوصا نظری مینویسن، خیلی ممنون. حالا بهتر احساس میکنم، حسی که از یک نوشته هرچند کوتاه یا ساده، به آدم دست میده (احتمالا اگه ضرب در دو کنیم میشه احساس حوا! چون معمولا احساسات خانم ها قویتره) مخصوصا اگه تنها باشی یا شدیدا احساس نیاز به همدردی و همفکری کنی. بازم ممنون.
آدم